دوره 7، شماره 13 - ( بهار و تابستان 1398 )
جلد 7 شماره 13 صفحات 35-29 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pour-Gholi Z, Iran-Doost F, Sefidi K, Sagheb-Talebi K, Keivan-Behjo F. (2019). Investigating the Structure of Beech Stands in the Gap Making Phase
(Case study: Asalem Forests, Guilan). Ecol Iran For. 7(13), 29-35. doi:10.29252/ifej.7.13.29
URL: http://ifej.sanru.ac.ir/article-1-227-fa.html
URL: http://ifej.sanru.ac.ir/article-1-227-fa.html
پورقلی زینب، ایران دوست فریبرز، سفیدی کیومرث، ثاقب طالبی خسرو، کیوان بهجو فرشاد. بررسی ساختار توده های راش در فاز تحولی تشکیل روشنه (مطالعه موردی: جنگل های اسالم، گیلان) بوم شناسی جنگل های ایران (علمی- پژوهشی) 1398; 7 (13) :35-29 10.29252/ifej.7.13.29
1- دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
2- دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی یزد، دانشگاه یزد
3- مؤسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران
2- دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی یزد، دانشگاه یزد
3- مؤسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران
چکیده: (4185 مشاهده)
ساختار جنگل چیدمان مکانی ویژگی های درختان از جمله سن درخت، ابعاد، گونه، جنسیت و مواردی از این دست را مورد توجه قرار می دهد. تحقیق حاضر با هدف بررسی ساختار توده های راش در فاز تحولی تشکیل روشنه و به‌کارگیری مجموعه ای از شاخص های مبتنی بر نزدیک ترین همسایه در جنگل های اسالم انجام گرفت. سه قطعه یک هکتاری که به لحاظ داشتن مشخصه های ساختاری به فاز تحولی تشکیل روشنه تعلق داشتند. انتخاب و در هر قطعه شبکه 30×30 متر پیاده شد. پس از پیاده کردن شبکه ویژگی های کمی و کیفی دو درخت راش در نزدیک ترین فاصله به محل تقاطع شبکه بهعنوان درختان شاهد شماره یک و دو به همراه سه درخت همسایه مربوط به هر یک از درختان شاهد که در نزدیکترین فاصله از آن واقع شده بودند برداشت شد. فاصله بین درختان شاهد و همسایه ها و همچنین فاصله درختان همسایه نسبت به یکدیگر اندازهگیری و بر اساس روابط مثلثاتی فیثاغورث زاویه بین درختان شاهد و همسایه ها محاسبه شد. نتایج تحقیق نشان داد که میانگین تعداد درختان در این فاز 379 اصله در هکتار و متوسط حجم سرپا و حجم خشکه دار به ترتیب 514 و 36 مترمکعب یا سیلو در هکتار می باشد. میانگین شاخص‌های آمیختگی گونه‌ای، تمایز قطری، تمایز ارتفاعی و شاخص فاصله ی همسایگی در سه قطعه نمونه بهترتیب 23/0، 43/0، 87/0 و 87/4 متر به دست آمد. با استفاده از اطلاعات حاصل از کمی سازی ساختاری توده های دست نخورده می توان فعالیت های مدیریت جنگل را مورد ارزیابی قرار داد.
فهرست منابع
1. Akhavan, R. and Kh. Sagheb-Talebi. 2012. Application of bivariate Ripley's K-function for studying competition and spatial association of trees (Case study: intact Oriental beech stands in Kelardasht). Iranian Journal of Forest and Poplar research, 19(4): 632-644 (In Persian).
2. Akhavan, R., KH. Sagheb-Talebi, E.K. Zenner and F. Safavimanesh. 2012. Spatial patterns in different forest development stages of an intact old-growth Oriental beech forest in the Caspian region of Iran. European. Journal of Forest Research, 131(5): 1355-1366. [DOI:10.1007/s10342-012-0603-z]
3. Alijani, V., KH. Sagheb-Talebi and R. Akhavan. 2014. Quantifying structure of intact beech (Fagus orientalis Lipsky) stands at different development stages(Case study: Kelardasht area, Mazandaran). Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 21(3): 396-410 (In Persian).
4. Amanzadeh, B., Kh. Sagheb-Talebi, B.S. Foumani, F. Fadaie, J. Camarero and J.C. Linares. 2013. Spatial Distribution and Volume of Dead Wood in Unmanaged Caspian Beech (Fagus orientalis) Forests from Northern Iran. Forests, 4: 751-765. [DOI:10.3390/f4040751]
5. Amanzadeh, B., M. Pourmajidian, Kh. Sagheb-Talebi and S.M. Hojjati. 2015. Spatial pattern, competition and spatial association of trees in mixed hornbeam stands using univariate and bivariate Ripley's k function (Case study: reserve area, District 3 of Asalem forests). Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 23(1): 37-52 (In Persian).
6. Ferris, R., N. Lust, V. Kint and A.F.M. Olsthoorn. 2000. Quantification of forest stand structure applied to Scots pine (Pinus sylvestris L.) forests. Investigación agrarian, sistemasy recursos Forestales, 9(1): 147-164.
7. Graz, P.F. 2004. The behavior of the species mingling index Msp in relation to species dominance and dispersion. European Journal of Forest Research, 123: 87-92. [DOI:10.1007/s10342-004-0016-8]
8. Habashi, H., S.M. Hosseini, J. Mohammadi and R. Rahmani. 2007. Stand structure and spatial pattern of trees in mixed Hyrcanian beech forests of Iran. Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 15: 55-64 (In Persian).
9. Kakavand, M., K. Sefidi, Kh. Sagheb-Talebi and M.R. Marvie Mohadjer. 2014. Structural diversity of mixed beech stands in the middle stage of succession (case study: Gorazbon, Kheiroud Forest of Nowshahr). Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 22(3): 411-422 (In Persian).
10. Kint, V., D. Wulf Robert and L. Noel. 2004. Evaluation of sampling methods for the estimation of structural indices in forest stands. Ecological modeling, 180: 461-476. [DOI:10.1016/j.ecolmodel.2004.04.032]
11. Krebs, C.J. 1999. Ecological Methodology. 2nd ed., Addison Welsey Educational Publishers, Inc., Menlo Park, Califórnia., USA. 327 pp.
12. Leibundgut, H. 1959. Über Zweck und Methodik der Struktur-und Zuwachsanalyse von Urwäldern. Schweizerische Zeitsschrift für Forstwesen, 110: 111-124.
13. Moravie, M.A. and R. Audrey. 2003. A model to assess relationships between forest dynamics and spatial structure. Journal of Vegetation Science, 14(6): 823-834. [DOI:10.1111/j.1654-1103.2003.tb02215.x]
14. Moridi, M., K. Sefidi and V. Etemad. 2015. Stand characteristics of mixed oriental beech (Fagus orientalis Lipsky) stands in the stem exclusion phase, northern Iran. European Journal of Forest Research, 134(4): 693-703. [DOI:10.1007/s10342-015-0883-1]
15. Pommerening, A. 1997. An analysis of new approaches toward stand inventory in structure-rich forests. Ph.D. dissertation, Faculty of Forestry and Forest Ecology, University of Göttingen, Cuvillier Verlag,Göttingen.
16. Pommerening, A. 2002. Approaches to quantifying forest structures. Forestry, 75(3): 305-324. [DOI:10.1093/forestry/75.3.305]
17. Aguirre, O., G. Hui, K.V. Gadow and J. Jimenez. 2003. An analysis of forest structure using neighborhood based variables. Forest Ecology and Management, 183: 137-145. [DOI:10.1016/S0378-1127(03)00102-6]
18. Pastorella, F. and A. Paletto. 2013. Stand structure indices as tools to support forest management: an application in Trentino forests(Italy). Journal of Forest Science, 59(4): 159-168. [DOI:10.17221/75/2012-JFS]
19. Pommerening, A. 2006. Evaluating structural indices by reversing forest structural analysis. Forest Ecology and Management, 224(3): 266-277. [DOI:10.1016/j.foreco.2005.12.039]
20. Pommerening, A. and D. Stoyan. 2008. Reconstructing spatial tree point patterns from nearest neighbour summary statistics measured in small subwindows. Canadian Journal of Forest Research, 38(5): 1110-1122. [DOI:10.1139/X07-222]
21. Río, M., H. Pretzsch, I. Alberdi, K. Bielak, F. Bravo, A. Brunner, S. Condés, M. Ducey, T. Fonseca, N. Lupke, M. Pach, S. Peric, T. Perot, Z. Souidi, P. Spathelf, H. Steba, H. Tijardovic, M. Tome, S. Margarida., P. Vallet and A. Bravo. 2016. Characterization of the structure, dynamics, and productivity of mixed-species stands: review and perspectives. European Journal of Forest Research, 135(1): 23-49. [DOI:10.1007/s10342-015-0927-6]
22. Ruprecht, H., A. Dhar, B. Aigner, G. Oitzinger, K. Raphael and H. Vacik. 2010. Structural diversity of English yew (Taxus bacata L.) populations. European Journal of Forest Research, 129(2): 189-198. [DOI:10.1007/s10342-009-0312-4]
23. Sefidi, K., C.A. Copenheaver, M. Kakavand and F.K. Behjou. 2015. Structural diversity within mature forests in northern Iran: a case study from a relic population of Persian ironwood (Parrotia persica CA Meyer). Forest Science, 61(2): 258-265. [DOI:10.5849/forsci.13-096]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
