بوم‌شناسی جنگل‏‌های ایران

  محدودیت­های مختلف در ایجاد فضای سبز شهری موجب شده است تا تحقیقات متعددی در تعیین مساحت و سرانه فضای سبز هر منطقه و مقایسه آن با استانداردهای موجود انجام شود. در این بین، گزینش روش آماربرداری مناسب از مهمترین اقدامات اولیه است که تاثیر به سزایی در اتخاذ سیاست­های مربوطه دارد. بدین منظور در تحقیق حاضر هفت روش آماربرداری براساس سه معیار کمی و چهار معیار کیفی در فضای تصمیم­گیری چند معیاره، با استفاده از فرآیند سلسله مراتبی ( AHP ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. درجه اهمیت (وزن) هر یک از معیارها و گزینه­ها با اخذ نظرات از متخصصین آماربرداری با استفاده از نرم­افزار Expert Choice محاسبه شد. نتایج نشان داد که دو معیار کیفی گستردگی کاربرد نتایج و مشکلات اجرایی و اجتماعی به ترتیب با وزن­های نسبی 394/0 و 005/0 بیشترین و کمترین تاثیر را در انتخاب یک روش آماربرداری دارند. در نهایت روش نمونه­برداری با استفاده از عکس هوایی که در اغلب معیارها بیشترین وزن را به دست آورده بود به عنوان بهترین روش انتخاب شد و روش­های­ آماربرداری 100 درصد، منظم تصادفی، بلوکی تصادفی2، تصادفی ساده، بلوکی تصادفی 1 و دو مرحله­ای به ترتیب در اولویت­های بعدی قرار گرفتند.