بهار و تابستان 1402                   برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
چکیده:   (42 مشاهده)
مقدمه و هدف: قارچ­های میکوریز آربوسکولار، به ­دلیل اثرات بسیار مفیدی که در رشد و نمو گیاهان از طریق تامین آب مورد نیاز گیاهان به­ ویژه در شرایط تنش خشکی و افزایش تحمل آن­ها به تنش شوری و به­ طور کلی، کمک به گیاه برای غلبه بر تنش­های زنده و غیر زنده دارند مورد توجه بسیاری از پژوهشگران می­ باشند. این پژوهش در سال­های 1401-1399 با هدف بررسی تاثیر پخش سیلاب، نوع پوشش گیاهی و ویژگی­های خاک بر فراوانی و تنوع قارچ­های میکوریز در ایستگاه کوثر انجام شد.
مواد و روش­ها: در بهار و پاییز، در کاربری­های مختلف شامل جنگل دست کاشت اوکالیپتوس، جنگل دست کاشت آکاسیا، مرتع دست کاشت با بوته ­های آتریپلکس و مرتع طبیعی در دو وضعیت با پخش سیلاب و بدون پخش سیلاب (شاهد) از ریشه­ های کوچکتر از یک میلی­ متر درختان و گیاهان غالب در مرتع (درمنه دشتی، هلیانتموم و دندورا) و خاک اطراف ریشه آن­ها تا عمق 20 سانتی­متری، سه نمونه تهیه شد (مجموعا 72 نمونه). پس از جداسازی و رنگ آمیزی ریشه­ ها، بررسی میکروسکوپی آن­ها برای مشخص شدن وجود همزیستی در بافت ریشه­ ها و تعیین میزان آلودگی (کلونیزاسیون) ریشه­ ها با قارچ­های میکوریز و میزان همزیستی میکوریزی براساس میزان آلودگی ریشه با ساختارهای میکوریزی صورت گرفت. خاک عبور داده شده از الک دو میلی­متری برای جداسازی اسپورها استفاده شد و با استفاده از کلیدهای شناسایی و اطلاعات موجود در منابع علمی، براساس ریخت­ شناسی (مورفولوژی) اسپورها، جنس و گونه قارچ­های میکوریز شناسایی گردید.
یافته­ ها: نتایج نشان داد تراکم اسپور قارچ­های میکوریزی در هر دو فصل نمونه­ برداری در عرصه ­های پخش سیلاب بیشتر از عرصه­ های بدون پخش سیلاب بود. همچنین، در تمام کاربریها، تراکم اسپور در فصل پاییز بیشتر از فصل بهار بود. بیشترین درصد اشغال (کلونیزاسیون) ریشه یا درصد همزیستی مربوط به گونه آکاسیا با 81/61 درصد در عرصه بدون پخش سیلاب در فصل بهار و کمترین مقدار، مربوط به گونه اوکالیپتوس با 26/12 درصد در عرصه بدون پخش سیلاب در فصل پاییز بود. در این پژوهش، 21 گونه متعلق به 9 جنس Acaulospora، Claroideoglomus، Diversispora، Entrophospora، Funneliformis، Glomus، Rhizophagus، Scutellospora و Septoglomus در عرصه­های با پخش سیلاب و بدون پخش سیلاب شناسایی شدند. گونه Septoglomus constrictum  با 0/100 درصد فراوانی، بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داد. گونه­ های Glomus heterosporum و Rhizophagus  aggregatum با فراوانی 0/50 درصد در رده دوم و گونه­ های Funneliformis  mosseae، Glomus  ambisporum، Glomus intraradices و Rhizophagus  fasciculatus با فراوانی 3/33 درصد در رده سوم قرار گرفتند.
نتیجه ­گیری: شناسایی قارچ­های میکوریزی فعال و موثر موجود در ریزوسفر گیاهان درختی و بوته­ های مرتعی مناطق خشک می­ تواند گامی اساسی برای استفاده از آن­ها در تهیه مایه تلقیح (کود زیستی) و کاهش تاثیر منفی تنش­های مختلف از جمله تنش­ خشکی باشد.
 
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/9/28 | پذیرش: 1401/10/17

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به بوم‏شناسی جنگل‏های ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2023 CC BY-NC 4.0 | Ecology of Iranian Forest

Designed & Developed by : Yektaweb