بهار و تابستان 1402
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
چکیده: (52 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: گونه های باسیلوس (Bacillus spp.) اندوفیت به دلیل ویژگی های سودمند بیولوژیکی بیشتر از دیگر جنسهای باکتریایی در تحقیقات با هدف کنترل بیولوژیکی مورد استفاده قرار می گیرند. از آنجاییکه حفظ تنوع زیستی و پایداری زیست بوم هیرکانی از اهمیت ویژه ای در مدیریت این بوم سامانه حیاتی برخوردار است شناسایی و مطالعه باکتری های مفید و حفاظت کننده از گیاهان میتواند در برنامه های محافظت از گونه های گیاهی ارزشمند موجود در آن نقش بسزایی ایفا نماید. این تحقیق با هدف شناسایی جدایه های باسیلوس اندوفیت ریشه درختان کچف (Carpinus orientalis Mill.) و تعیین ویژگیهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی آنها در شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت.
مواد و روش ها: برای جداسازی اندوفیت های باکتریایی، نمونه برداری تصادفی از ریشه درختان کچف جنگل های نوار مرزی استانهای مازندران و سمنان (کوههای نواحی جنوبی مازندران و نوار باریک شمال سمنان) در بهار 1397 انجام شد. سوسپانسیون ریشه های ضدعفونی و سپس خرد شده در آب مقطر در محیطکشت Tryptic soy agar کشت شد. نقوش پروتئین های کل سلولی با الکتروفورز در ژل پلی اکریل آمید (Sodium dodecyl sulfate-Polyacrylamide gel electrophoresis) ، تعیین ویژگیهای فنوتیپی جدایه ها و استفاده از نشانگرهای مولکولی IS50 و BOX و REP به منظور گروه بندی جدایه ها و وجود تنوع در آنها مورد بررسی قرار گرفت. یک نماینده از جدایه های هر گروه انتخاب شده و برای شناسایی مولکولی با به کارگیری آغازگرهای عمومی f27 و r1492 قطعه 1500 جفت باز ناحیه S rDNA16 با PCR تکثیر شد. پس از خالص سازی قطعه تکثیر شده برای تعیین ترادف به شرکت Microsynth سوئیس ارسال گردید. ترادف های بدست آمده با ترادفهای موجود در بانک ژن NCBI به روش BLASTn مقایسه شد. توانایی جدایه ها در تولید سیانید هیدروژن، هورمون IAA، پروتئاز و بیوفیلم نیز ارزیابی گردید.
یافته ها: سی جدایه باسیلوس از ریشه های درختان مناطق مختلف در محیط کشت باکتریایی جدا و خالص شدند. بر اساس ویژگی های بیوشیمیایی و مولکولی، جدایه های باسیلوس حداقل در چهار گروه متفاوت قرار گرفتند. مقایسه ترادف ناحیه تکثیر شده از S rDNA16 با ترادفهای موجود در ژن بانک NCBI و ترسیم درخت فیلوژنتیکی با روش Maximum-Likelihood نشان دهنده وجود گونه های Bacillus thuringiensis،B. cereus ، B. subtilis و B. velezensis در نمونه ها بود. گونه ی B. thuringiensis به عنوان گونه غالب و B. subtilis به عنوان گونه ی پرجمعیت شناسایی گردید. هورمون IAA تولیدی جدایه ها بین 5 تا 85 میلی‌گرم در لیتر متغیر بود که بیشترین مقدار آن مربوط به جدایه های گروه B. thuringiensis و کمترین مقدار آن مربوط به جدایه های گروه B. velezensis بود. اکثر جدایه ها توانایی تولید آنزیمهای لیپاز، ژلاتیناز، لسیتیناز، پروتئاز و آمیلاز را داشتند. جدایه های B. cereus و B. thuringiensis به مقدار قابل توجهی پروتئاز تولید کردند. بیشترین مقدار بیوفیلم توسط جدایه های گروه B. velezensis تولید گردید.
نتیجه گیری: توانایی بالقوه و وجود تنوع در ویژگیهای سودمند فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی جدایه های باسیلوس اندوفیت ریشه کچف نشان داد که آنها میتوانند به عنوان منابع مناسب افزاینده رشد گیاهان و بیوکنترل مورد توجه قرار گیرند. این ویژگی ها در گونه های B. thuringiensis و B. cereus قابل ملاحظه بود. پژوهش حاضر اولین بررسی در زمینه شناسایی و تعیین ویژگیهای بیوشیمیایی و سودمند بیولوژیکی جدایه های باسیلوس اندوفیت ریشه کچف در ایران میباشد.
مقدمه و هدف: گونه های باسیلوس (Bacillus spp.) اندوفیت به دلیل ویژگی های سودمند بیولوژیکی بیشتر از دیگر جنسهای باکتریایی در تحقیقات با هدف کنترل بیولوژیکی مورد استفاده قرار می گیرند. از آنجاییکه حفظ تنوع زیستی و پایداری زیست بوم هیرکانی از اهمیت ویژه ای در مدیریت این بوم سامانه حیاتی برخوردار است شناسایی و مطالعه باکتری های مفید و حفاظت کننده از گیاهان میتواند در برنامه های محافظت از گونه های گیاهی ارزشمند موجود در آن نقش بسزایی ایفا نماید. این تحقیق با هدف شناسایی جدایه های باسیلوس اندوفیت ریشه درختان کچف (Carpinus orientalis Mill.) و تعیین ویژگیهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی آنها در شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت.
مواد و روش ها: برای جداسازی اندوفیت های باکتریایی، نمونه برداری تصادفی از ریشه درختان کچف جنگل های نوار مرزی استانهای مازندران و سمنان (کوههای نواحی جنوبی مازندران و نوار باریک شمال سمنان) در بهار 1397 انجام شد. سوسپانسیون ریشه های ضدعفونی و سپس خرد شده در آب مقطر در محیطکشت Tryptic soy agar کشت شد. نقوش پروتئین های کل سلولی با الکتروفورز در ژل پلی اکریل آمید (Sodium dodecyl sulfate-Polyacrylamide gel electrophoresis) ، تعیین ویژگیهای فنوتیپی جدایه ها و استفاده از نشانگرهای مولکولی IS50 و BOX و REP به منظور گروه بندی جدایه ها و وجود تنوع در آنها مورد بررسی قرار گرفت. یک نماینده از جدایه های هر گروه انتخاب شده و برای شناسایی مولکولی با به کارگیری آغازگرهای عمومی f27 و r1492 قطعه 1500 جفت باز ناحیه S rDNA16 با PCR تکثیر شد. پس از خالص سازی قطعه تکثیر شده برای تعیین ترادف به شرکت Microsynth سوئیس ارسال گردید. ترادف های بدست آمده با ترادفهای موجود در بانک ژن NCBI به روش BLASTn مقایسه شد. توانایی جدایه ها در تولید سیانید هیدروژن، هورمون IAA، پروتئاز و بیوفیلم نیز ارزیابی گردید.
یافته ها: سی جدایه باسیلوس از ریشه های درختان مناطق مختلف در محیط کشت باکتریایی جدا و خالص شدند. بر اساس ویژگی های بیوشیمیایی و مولکولی، جدایه های باسیلوس حداقل در چهار گروه متفاوت قرار گرفتند. مقایسه ترادف ناحیه تکثیر شده از S rDNA16 با ترادفهای موجود در ژن بانک NCBI و ترسیم درخت فیلوژنتیکی با روش Maximum-Likelihood نشان دهنده وجود گونه های Bacillus thuringiensis،B. cereus ، B. subtilis و B. velezensis در نمونه ها بود. گونه ی B. thuringiensis به عنوان گونه غالب و B. subtilis به عنوان گونه ی پرجمعیت شناسایی گردید. هورمون IAA تولیدی جدایه ها بین 5 تا 85 میلی‌گرم در لیتر متغیر بود که بیشترین مقدار آن مربوط به جدایه های گروه B. thuringiensis و کمترین مقدار آن مربوط به جدایه های گروه B. velezensis بود. اکثر جدایه ها توانایی تولید آنزیمهای لیپاز، ژلاتیناز، لسیتیناز، پروتئاز و آمیلاز را داشتند. جدایه های B. cereus و B. thuringiensis به مقدار قابل توجهی پروتئاز تولید کردند. بیشترین مقدار بیوفیلم توسط جدایه های گروه B. velezensis تولید گردید.
نتیجه گیری: توانایی بالقوه و وجود تنوع در ویژگیهای سودمند فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی جدایه های باسیلوس اندوفیت ریشه کچف نشان داد که آنها میتوانند به عنوان منابع مناسب افزاینده رشد گیاهان و بیوکنترل مورد توجه قرار گیرند. این ویژگی ها در گونه های B. thuringiensis و B. cereus قابل ملاحظه بود. پژوهش حاضر اولین بررسی در زمینه شناسایی و تعیین ویژگیهای بیوشیمیایی و سودمند بیولوژیکی جدایه های باسیلوس اندوفیت ریشه کچف در ایران میباشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
