دوره 10، شماره 20 - ( پاییز و زمستان 1401 1401 )
جلد 10 شماره 20 صفحات 87-73 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Javanmiri pour M, Etemad V. (2022). Development of the Dead Trees Structural Legacy in the Dynamics Process of Pure Beech (Fagus orientalis Lipsky) Stands
(Case study: Gorazbon District of Kheyrud Forest). ifej. 10(20), 73-87. doi:10.52547/ifej.10.20.73
URL: http://ifej.sanru.ac.ir/article-1-456-fa.html
URL: http://ifej.sanru.ac.ir/article-1-456-fa.html
جوانمیری پور محسن، اعتماد وحید. تحول میراث ساختاری خشک‌دار در فرآیند پویایی توده‌های خالص راش شرقی (Fagus orientalis Lipsky) (پژوهش موردی: جنگل خیرود نوشهر) بوم شناسی جنگل های ایران (علمی- پژوهشی) 1401; 10 (20) :87-73 10.52547/ifej.10.20.73
سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور، کرمانشاه، ایران
چکیده: (1568 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: خشک‌دارها از مولفه‌های میراث‌های ساختاری توده‌های جنگلی طبیعی هستند که در شناخت مراحل تحولی نقش مهمی دارند. توجه مطالعه حاضر بر روی کمی‌سازی وضعیت خشک‌دارها در توده‌های راش شرقی به عنوان یکی از مولفه‌های مهم ساختاری در فرآیندهای پویایی و تحولی در جنگل‌های شمال ایران است.
مواد و روش‌ها: برای انجام بررسی وضعیت خشک‌دارها به عنوان یکی از اجزای ساختاری در تعیین مراحل پویایی این پژوهش در قطعه 326 بخش گرازبن که به عنوان پارسل شاهد است مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 25 قطعه نمونه یک هکتاری انتخاب شد و خشک‌دارهای موجود در آنها به روش آماربرداری صد در صد مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. در این بررسی خشک‌دارهای سرپا با قطر بیشتر از 7/5 سانتیمتر که به صورت سر پا خشک شده یا تنه های با ارتفاع بیشتر از 1/3 متر داشتند، بررسی شدند. بررسی معنی‌داری پس از نرمال‌سازی با آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، با استفاده از آزمون ANOVA برای صفاتی از قبیل ارتفاع خشک‌دارها، ارتفاع خشک‌دارهای سرپا، طول خشک‌دارهای افتاده، تعداد خشک‌دار در طبقات قطری و شکل ظاهری انجام شد.
یافته‌ها: فراوانی خشک‌دارهای گونه راش در مراحل تحولی آشفتگی و ایجاد میراث، پیش جنگل، بسته شدن تاج پوشش، جنگل بالغ و جنگل کهن‌سال به‌ترتیب 2/%23، 85/%16، 6/%7، 6/%16 و 35/8 % است. بیشترین حجم خشک‌دارها مربوط به مرحله آشفتگی و ایجاد میراث و کمترین آن مربوط به بسته شدن تاج پوشش می‌باشد (به‌ترتیب 162/75 و 7/45 مترمکعب). همچنین، بیشترین میانگین حجم خشک‌دارها در درجه‌های پوسیدگی 1، 2، 3 و 4 به‌ترتیب 69/35، 60/08، 25 و 17/9 مترمکعب مربوط به مراحل تحولی آشفتگی و ایجاد میراث، آشفتگی و ایجاد میراث، کهن‌سال و کهن‌سال می‌باشد. نتایج آزمون‌های معنی‌داری نشان دهنده معنی‌دار بودن اختلاف میانگین‌ها در عوامل حجم خشک‌دارها، حجم سرپا و افتاده‌ی آنها و شکل خشک‌دارها از نظر ظاهری است.
نتیجه‌گیری: از نظر کاربردی با آگاهی از مقدار خشک‌دارها در هر مرحله تحولی و موارد مربوط به آن دیدگاه‌هایی به‌منظور مدیریت بهینه بوم‌سازگان‌های جنگلی و دخالت‌های مدیریتی از قبیل نحوه عملیات جنگل‌شناسی، بهره‌برداری و بازرویی جنگل فراهم می‌گردد.
مقدمه و هدف: خشک‌دارها از مولفه‌های میراث‌های ساختاری توده‌های جنگلی طبیعی هستند که در شناخت مراحل تحولی نقش مهمی دارند. توجه مطالعه حاضر بر روی کمی‌سازی وضعیت خشک‌دارها در توده‌های راش شرقی به عنوان یکی از مولفه‌های مهم ساختاری در فرآیندهای پویایی و تحولی در جنگل‌های شمال ایران است.
مواد و روش‌ها: برای انجام بررسی وضعیت خشک‌دارها به عنوان یکی از اجزای ساختاری در تعیین مراحل پویایی این پژوهش در قطعه 326 بخش گرازبن که به عنوان پارسل شاهد است مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 25 قطعه نمونه یک هکتاری انتخاب شد و خشک‌دارهای موجود در آنها به روش آماربرداری صد در صد مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. در این بررسی خشک‌دارهای سرپا با قطر بیشتر از 7/5 سانتیمتر که به صورت سر پا خشک شده یا تنه های با ارتفاع بیشتر از 1/3 متر داشتند، بررسی شدند. بررسی معنی‌داری پس از نرمال‌سازی با آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، با استفاده از آزمون ANOVA برای صفاتی از قبیل ارتفاع خشک‌دارها، ارتفاع خشک‌دارهای سرپا، طول خشک‌دارهای افتاده، تعداد خشک‌دار در طبقات قطری و شکل ظاهری انجام شد.
یافته‌ها: فراوانی خشک‌دارهای گونه راش در مراحل تحولی آشفتگی و ایجاد میراث، پیش جنگل، بسته شدن تاج پوشش، جنگل بالغ و جنگل کهن‌سال به‌ترتیب 2/%23، 85/%16، 6/%7، 6/%16 و 35/8 % است. بیشترین حجم خشک‌دارها مربوط به مرحله آشفتگی و ایجاد میراث و کمترین آن مربوط به بسته شدن تاج پوشش می‌باشد (به‌ترتیب 162/75 و 7/45 مترمکعب). همچنین، بیشترین میانگین حجم خشک‌دارها در درجه‌های پوسیدگی 1، 2، 3 و 4 به‌ترتیب 69/35، 60/08، 25 و 17/9 مترمکعب مربوط به مراحل تحولی آشفتگی و ایجاد میراث، آشفتگی و ایجاد میراث، کهن‌سال و کهن‌سال می‌باشد. نتایج آزمون‌های معنی‌داری نشان دهنده معنی‌دار بودن اختلاف میانگین‌ها در عوامل حجم خشک‌دارها، حجم سرپا و افتاده‌ی آنها و شکل خشک‌دارها از نظر ظاهری است.
نتیجه‌گیری: از نظر کاربردی با آگاهی از مقدار خشک‌دارها در هر مرحله تحولی و موارد مربوط به آن دیدگاه‌هایی به‌منظور مدیریت بهینه بوم‌سازگان‌های جنگلی و دخالت‌های مدیریتی از قبیل نحوه عملیات جنگل‌شناسی، بهره‌برداری و بازرویی جنگل فراهم می‌گردد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اکولوژی جنگل
دریافت: 1400/10/20 | پذیرش: 1401/2/11 | انتشار: 1401/8/1
دریافت: 1400/10/20 | پذیرش: 1401/2/11 | انتشار: 1401/8/1
فهرست منابع
1. Alidadi, F., M.R. Marvie Mohajer, V. Etemad and K. Sefidi. 2014. Decay dynamics of oriental beech (Fagus orientalis Lipsky) and hornbeam (Carpinus betulus L.) deadwood in mixed beech stands. Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 22(4): 624-635 (In Persian).
2. Amanzadeh, B., Kh. Sagheb-Talebi, B. Sotoudeh Foumani, F. Fadaie, J. Camarero and J.C. Linares. 2013. Spatial distribution and volume of dead wood in unmanaged Caspian beech (Fagus orientalis) forests from northern Iran. Forests, 4(4): 751-765 (In Persian). [DOI:10.3390/f4040751]
3. Amiri, M., R. Rahamani, Kh. Sagheb Talebi and H. Habashi. 2015. Structural characteristics of dead wood in a natural untouched of Fagus orientalis Lipsky mixed stand forest (Case Study: Shastklateh Forest, Gorgan, Iran). Journal of Wood and Forest Science and Technology, 22(1): 185-205
4. (In Persian).
5. Amolikondori, A., K. Abrari Vajari, M. Feizian, A. Diiorio. 2021. Interactions between structural properties beech tree and soil biology with competition index in canopy gaps in Beech stand. Ifej,
6. 9(18): 74-80.
7. Atici, E., A. Colak and I. Rotherham. 2008. Coarse dead wood volume of managed Oriental beech (Fagus orientalis Lipsky) stands in Turkey. Investiga ciόn Agraria: Sistemas y Recursos Forestales, 17: 216-227. [DOI:10.5424/srf/2008173-01036]
8. Barnes, B., D. Zak and Sh. Denton. 1998. Forest ecology, Wiley. 800 p.
9. Christensen, M., K. Hahn, E. Mountford, S. Wijdeven, D. Manning, T. Standovar, P. Odor and
10. D. Rozenbergar. 2003. Study on deadwood in European beech forest reserves. Work package 2 in the Nat-Man project (Nature-based Management of beech). European Community 5th Framework Programme.
11. Eslami, A., M.T. Hoseini and Kh. Sagheb-Talebi. 2016. Investigation stem number in the first diameter class for obtaining sustainable stands considering close to nature silviculture
12. (case study: Shamushak forest, Golestan province). J. of Wood & Forest Science and Technology,
13. 23(2): 111-124 (In Persian).
14. Etemad, V., M. Moridi, M. Delfan Azary and M. Kakavand. 2017. Quantitative and qualitative evaluation of deadwoods in mixed beech-hornbeam stands in the optimal stage (Case study: Kheyrood forest, Nowshahr). Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 25(3): 386-397 (In Persian).
15. Habashi, H., S.M. Hosseini, J. Mohammadi and R. Rahmani. 2007. Determining the pattern of distribution and structure in the mixed beech forest of Shast Kalateh, Gorgan. Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 15(1): 64-55 (In Persian).
16. Harmon, M.E., J. Franklin, F. Swanson, P. Sollins, S. Gregory, J. Lattin, N. Anderson, N. Cline,
17. S. Aumen, J. Sedell, G. Lienkaemper, K. Cromack and K.W. Cummins. 1986. Ecology of coarse woody debris in temperate ecosystems. Advance Ecology Research, 15: 133-302. [DOI:10.1016/S0065-2504(08)60121-X]
18. Javanmiri Pour, M., M.R. Marvie Mohajer, M. Zobeiri, V. Etemad and M. Jourgholami. 2018. Determining the structural diversity of mixed oriental beech (Fagus orientalis L.) stands in Gorazbon district, Kheyrud forest. Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 26(2): 143-155 (In Persian).
19. Kakavand, M., M.R. Marvi Mohajer, Sagheb, K. Talebi, K. Sefidi, M. Moridi and P. Abbasian, 2017. Quantity and quality of deadwood in the mid-successional stage in oriental Beech (Fagus orientalis Lipsky) stands (Case study: Kheyrood forest, Nowshahr), Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 24(4): 612-622 (In Persian).
20. Kakavand, M., Kh. Saqeb Talebi, M. Abdoli, M.R. Marvi Mohajer and M. Moridi. 2021. Predicting the ecological sequence trend of hornbeam-beech stands (Case study: Khairud forest, Nowshahr). Journal of Environmental Science and Technology, 23(3): 149-162 (In Persian).
21. Keren, S. and J. Diaci. 2018. Comparing the Quantity and Structure of Deadwood in Selection Managed and Old-Growth Forests in South-East Europe. Forests, 9(2): 76. [DOI:10.3390/f9020076]
22. Korpel, S. 1995. Die Urwalder der westkarpaton. Gustav Fisher, Stuttgart, 310 pp.
23. Lombardi, F., B. Lasserre, G. Chirici, R. Tognetti and M. Marchetii. 2012. "Deadwood Occurrence and Forest Structure as Indicators of Old-Growth Forest Conditions in Mediterranean Mountainous Ecosystems." Écoscience, 19(4): 344-55. [DOI:10.2980/19-4-3506]
24. Marvi Mohajer, M.R., M. Zobeiri, V. Etemad and M. Jourgholami. 2008. Performing the single selection method at compartment level and necessity for full inventory of tree species (Case study: Gorazbon district in Kheyroud Forest). Journal of Iranian Natural Resources, (4): 889-908
25. (In Persian).
26. Marvi Mohajer, M.R. 2019. Silviculture. University of Tehran Publication, 418 p (In Persian).
27. Mataji, A. and K. Sagheb -Talebi. 2007. Development stages and dynamic of two oriental beech (Fagus orientalis) communities at natural forests of Kheiroudkenar-Noshahr. Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 15(4): 416-398 (In Persian).
28. Mayer, P., S. winter and T. Vrska. 2005. Dead wood in European beech (Fagus sylvatica) forest reserves. Forest Ecology and Management, 210: 267-282. [DOI:10.1016/j.foreco.2005.02.032]
29. Mayer, P. and M. Schmidt. 2011. Accumulation of dead wood in abandoned beech (Fagus sylvatica L.) forests in northwestern Germany. Forest Ecology and Management, 261(3): 342-352. [DOI:10.1016/j.foreco.2010.08.037]
30. Mohammadnejad Kiasari, Sh., Kh. Saqeb Talebi, K. Espahbodi, M. Shahabian, Amini and
31. Sh.H. Alavi Andrajmi. 2020. Comparison of Deadwood characteristics in managed Parcel by Single Selection with Control Parcel (Case Study: Neka-Mazandaran Weekly Forests). Conservation and exploitation of Hyrcanian forests, 2(1): 75-84 (In Persian).
32. Moridi, M., V. Etemad, M. Kakavand, Kh. Sagheb-Talebi, and E. Alibabaee Omran. 2016. Qualitative and quantitative characteristics of deadwood in the different development stages in mixed oriental beech (Fagus orientalis Lipsky) stands (Case study: Gorazbon district, Kheiroud forest of Nowshahr). Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 23(4): 647-659 (In Persian).
33. Moridi, M., A. Fallah, M.R. Pourmajidian and K. Sefidi. 2021. Quantitative and qualitative evaluation of deadwood characteristics in the growing-up volume stage. Iranian Forest and Poplar Research,
34. 29(2): 163-153 (In Persian).
35. Motta, R., R. Berretti, E. Lingua and P. Piussi. 2006. Course woody debris, forest structure and regeneration in the Valbona Forest Reserve, Italian Alps. Forest Ecology and Management, [DOI:10.1016/j.foreco.2006.08.007]
36. 235: 155-163.
37. Müller, S. and N. Bartsch. 2009. Decay dynamic of coarse and fine woody debris of a beech (Fagus sylvatica L.) forest in Central Germany. European Journal of Forest Research, 128: 287-296. [DOI:10.1007/s10342-009-0264-8]
38. Oliver, C.D. and B. Larson. 1996. Forest Stand Dynamics. Wiley, New York, 520 pp.
39. Öder, V., A.M. Petritanb, J. Schellenberga, E. Bergmeiera and H. Walentowskic. 2021. Patterns and drivers of deadwood quantity and variation in mid-latitude deciduous forests. Forest Ecology and Management, 487: 118-977. [DOI:10.1016/j.foreco.2021.118977]
40. Rahanjam, S., M.R. Marvie Mohajer, M. Zobeiri and K. Sefidi. 2018. Quantitative and qualitative assessment of deadwood in natural stands of Hyrcanian forests (Case study: Gorazbon district of Kheyrud, Nowshahr). Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 25(4): 656-666 (In Persian).
41. Palik, B., A. D'Amato, J. Franklin and K. Johnson. 2020. Ecological Silviculture: Foundations and Applications. Waveland Press. 343 p.
42. Parhizkar, P., Kh. Sagheb-Talebi, E. Zenner, M. Hassani and M.H. Sadeghzadeh Hallaj. 2021. Gap and stand structural characteristics in a managed and an unmanaged old-growth oriental beech (Fagus orientalis Lipsky) forest. Forestry, 94(5): 691-703. [DOI:10.1093/forestry/cpab019]
43. Sagheb-Talebi, Kh., P. Parhizkar, M. Hassani, B. Amanzadeh, A. Hemmati, B. Khanjani-Shiraz,
44. M. Amini, Sh. Mohammadnejad Kiasari, S.Z. Mirkazemi, A. Karimidoost, M.K. Maghsoudlou, M. Mortazavi, M. Karandeh, B. Delfan Abazari, D. Moghadasi, D. Dastangoo, V. Mashayekh and
45. A. Sayadi Marzdashti. 2020. Preliminary results of survey on stand structure in permanent research plots of intact beech (Fagus orientalis Lipsky) forests. Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 28(2): 163-179 (In Persian).
46. Saniga, M. and J. Schutz. 2001. Dynamics of changes in dead wood share in selected beech virgin forests in Slovakia within their development cycle. Journal Forest Sciences, 47: 557-565.
47. Sefidi, K. and M.R. Marvie-Mohajer. 2010. Characteristics of coarse woody debris in successional stages of natural beech (Fagus orientalis) forests of Northern Iran. Journal of Forest Science, 56: 7-17. [DOI:10.17221/113/2008-JFS]
48. Sefidi, K., Z. Pour-Gholi, Kh. Sagheb-Talebi and F. Keivan-Behjo. 2016. Structural Characteristics of Canopy Gaps in the Gap Making Phase in the Evolution of Beech Stands in the Asalem
49. Forests- Guilan. Ecology of Iranian Forests, 4(7): 43-50 (In Persian).
50. Sefidi, K. and M.R. Marvi Mohajer. 2016. Dynamic of coarse woody debris among standdevelopmental stages of mixed beech (Fagus orientalis). Forest Research and Development, 2(1): 17-32 (In Persian).
51. Sefidi K. 2019. The Influence of Geomorphological Characteristics of Forest Sites on the Decay Dynamics of Dead Trees in Asalem Forests, Western Hyrcanian Region. Ecology of Iranian Forest. 7(14): 70-79 (In Persian). [DOI:10.29252/ifej.7.14.70]
52. Travaglini, D. and G. Chirici. 2006. Deadwood assessment. ForestBIOTA project Forest Biodiversity Test-phase Assessments. Accademia Italiana di Scienze Forestali, 20 p.
53. Von Oheimb, G., C. Westphal, H. Tempel and W. Härdtle. 2005. Structural pattern of a natural beech forest (Fagus sylvatica) (Serrahn, North-east Germany). Forest Ecology and Management, [DOI:10.1016/j.foreco.2005.03.033]
54. 212: 253-263.
55. Zolfaghari, E. 2004. Ecological investigation on dead trees in the Chelir forest. M.Sc. Thesis. University of Tehran, Tehran, 210 pp (In Persian).
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
