پاییز و زمستان 1400
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه تبریز
چکیده: (38 مشاهده)
هدف از این پژوهش بررسی تغییرات فراوانی وتنوع گونه های درختی، درختچهای و علفی در مناطق کوهستانی جنگلهای شمال ایران با گذشت زمان و در نتیجه حفاظت سنتی این جنگلها است. منطقه مورد مطالعه در جنگلهای اطراف روستای پوده شهرستان رودسر استان گیلان واقع شده است. در این منطقه، دهها لکه جنگلی وجود دارد که توسط بومیان حفاظت شده است. سه لکه جنگلی برای این پژوهش انتخاب گردید. برای بررسی اثر حفاظت بر زادآوری، قطعه های با سابقه حفاظت متفاوت شامل جنگل کهنرست شاهد، جنگل با سابقه حفاظت میانمدت (بیش از 40 سال) و جنگل با سابقه حفاظت کوتاهمدت (کمتر از 40 سال) انتخاب و شاخصهای فراوانی نسبی، ارزش نسبی و تنوع گونهای برای زیراشکوب و اشکوب بالا محاسبه شد. با افزایش مدت حفاظت، فراوانی نسبی گونه راش در هر دو اشکوب افزایش، فراوانی نسبی گونه ممرز و مقدار تنوع گونه ای نیز کاهش می‌یابد. بیشترین و کمترین تفاوت فراوانی نسبی راش در بین دو اشکوب به ترتیب در قطعه های شاهد و حفاظت کوتاهمدت مشاهده شد. نسبت بین فراوانی گونه راش در آشکوب بالا به زیرآشکوب برای منطقه با سابقه حفاظت کوتاهمدت و میانمدت به ترتیب 18/1 و 24/1 به دست آمد. در قرق میانمدت (بیش از 40 سال) با افزایش فراوانی نسبی گونه راش در آشکوب بالا (درختی)، فراوانی نسبی آن در اشکوب زیرین نیز به شکل معنی‌داری (88/0= R، 001/0>P) افزایش می‌یابد. توصیه میشود که برای شکلگیری زیراشکوب در منطقه، حفاظت میانمدت همراه با دخالتهای پرورشی اعمال شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
