پاییز و زمستان 1400
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه گیلان
چکیده: (172 مشاهده)
مدلهای رشد و محصول جنگل، ابزارهای تصمیمگیری در مدیریت جنگل هستند. شاخص نسبت تاجی یکی از ابزارهای تصمیمگیری است که از نسبت طول تاج زنده به ارتفاع کل درخت به دست میآید و به عنوان یک پارامتر مفید در ارزیابی سلامت جنگل، تنومندی درخت، کیفیت چوب، ثبات و استحکام درختان در مقابل باد، وضعیت رشد درختان و کیفیت رویشگاه، به شمار میرود. هدف از این تحقیق، مدلسازی نسبت تاجی درختان صنوبر دلتوئیدس با استفاده از رگرسیونهای خطی و غیرخطی نمایی، لجستیک و چاپمن-ریچارد در جنگلکاریهای استان گیلان است. بدین منظور دادههای مربوط به 660 اصله درخت صنوبر دلتوئیدس شامل قطر برابرسینه، قطر یقه، ارتفاع کل، طول تاج، عرض تاج، سطح تاج، قطر تاج، سطح مقطع، ضریب سیلندری، ارتفاع تنه و نسبت تاجی اندازهگیری و ثبت شد. برای ارزیابی و مقایسه مدلهای مختلف، از ضریب تبیین (R2)، آزمون t جفتی و از چهار آماره ارزیابی صحت میانگین خطا، جذر میانگین مربعات خطا، میانگین خطای نسبی و جذر میانگین مربعات خطای نسبی استفاده شد. نتایج مربوط به بررسی ضریب تبیین مدلهای خطی و غیرخطی نشان داد که همه مدلها از ضریب تبیین قابل قبولی برخوردارند (649/0 تا 743/0). آمارههای ارزیابی صحت نیز نشان داد که از بین مدلهای بررسی شده، تنها مدلهای نمایی و خطی دارای صحت بیشتری هستند (به ترتیب 84/5 و 21/18). اما نتایج آزمون مقایسه میانگینها نشان داد که بین میانگین نسبت تاجی برآورد شده با مدل نمایی و میانگین اندازهگیری شده، اختلاف معنیداری وجود ندارد. در حالی که بین مدلهای خطی، لجستیک و چاپمن-ریچارد با میانگین اندازهگیری شده، اختلاف معنیداری وجود دارد. با توجه به نتایج دقت و صحت مدلهای مورد بررسی، مدل نمایی به عنوان مدل مناسبتر برای برآورد نسبت تاجی درختان صنوبر دلتوئیدس در جنگلکاریهای استان گیلان انتخاب شد. براساس نتایج به دست آمده میتوان استفاده از شاخص نسبت تاجی را به منظور انتخاب گونه مناسب جهت زراعت چوب پیشنهاد داد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
