پاییز و زمستان 1400
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
چکیده: (35 مشاهده)
در پژوهش حاضر الگویی برای دستیابی به توزیع مکانی ارزش خدمت بوم سازگان تولید آب در حوزه آبخیز دارابکلا واقع در استان مازندران ارائه شده است. در این راستا برای کمیسازی خدمت تولید آب از مدل عملکرد آب در InVEST استفاده شده است. تولید آب در این مدل بر مبنای منحنی بودیکو محاسبه شد که در واقع میزان رواناب هر پیکسل را از بارش منهای تبخیر و تعرق مشخص میکند. داده های مورد نیاز این مدل شامل نقشه های کاربری اراضی، میانگین بارش و تبخیر و تعرق پتانسیل سالانه، عمق خاک، آب قابل دسترس گیاه، مرزهای حوزه آبخیز و زیرحوزه های آبخیز و همچنین یک جدول زیست فیزیکی میباشد. براساس محاسبات انجام شده توسط مدل در کل حوزه آبخیز دارابکلا، سالانه 12806583 مترمکعب آب تولید میشود. نتایج مربوط به کاربریهای مختلف زمین نشان داد که بیشترین میزان تولید رواناب در کاربریها با مقدار 56/1112 مترمکعب در هکتار مربوط به کاربری انسان ساخت بود و پس از آن کاربری اراضی کشاورزی و باغی با مقادیر 33/1070 و 51/1067 مترمکعب در هکتار به ترتیب بیشترین میزان تولید آب را داشتند. همچنین کمترین میزان رواناب مربوط به کاربری های جنگل نیمه متراکم و جنگل متراکم به ترتیب با مقادیر 88/879 و 31/773 مترمکعب در هکتار میباشد که بیانگر اینست که وجود تاج پوشش درختان جنگلی و چگونگی توزیع مکانی آنها اثر مهمی بر افزایش نفوذ آب در خاک و کاهش تولید رواناب دارند. منطقه مورد مطالعه از نظر میزان ارزش اقتصادی خدمت بومسازگان تولید آب در 4 طبقه متفاوت از ارزش قرار گرفته است. این طبقات از حداقل 5/8 -7 میلیون ریال تا حداکثر 13-5/11 میلیون ریال در هر هکتار تفاوت دارند. نتایج ارزشگذاری نشان داد که توجه به ابعاد مکانی در تعیین ارزش خدمت تولید آب بسیار مهم است زیرا تغییر در خصوصیات مکانی به مقدار قابل توجهی بر میزان ارزش خدمت تولید آب تاثیرگذار خواهد بود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
