بوم‌شناسی جنگل‏‌های ایران

  به­منظور ارزیابی اثرات جاده­ جنگلی بر پوشش گیاهی و برخی خصوصیات خاک جاده­ای به طول 400 متر انتخاب شد. نوع و تعداد زادآوری گونه­های درختی و درختچه­ای در قطعات نمونه­ی 100 مترمربعی و نوع و درصد پوشش گونه­های علفی با استفاده از روش حداقل سطح در قطعات نمونه­ی 64 مترمربعی ثبت شد و با استفاده از آنالیز دو طرفه گونه­های شاخص، پوشش علفی به صورت دو گروه طبقه­بندی شد. نمونه­­های خاک در هر قطعه نمونه از عمق صفر الی 10 سانتی­متری برداشت شدند و برای تعیین مهم­ترین عوامل خاکی تغییرپذیر و تبیین روابط بین ترکیب گونه­ای و عوامل خاکی، آنالیزهای آماری چندمتغیره­ی PCA و CCA و همچنین روش تجزیه­ی واریانس به­کار برده شد. طبق نتایج، ترکیب گونه­ای قطعات نمونه­ی نزدیک جاده با قطعات نمونه­ی داخل جنگل متفاوت بوده و در دو دسته­ی مجزا گروه­بندی ­شدند. درصد رطوبت، رطوبت اشباع، رس، تخلخل و کربن آلی در قطعات نمونه نزدیک جاده کاهش یافته، ولی بر مقدار شن، سیلت، وزن مخصوص ظاهری و اسیدیته این منطقه افزوده شده است. از بین زادآوری­های ثبت شده، فراوانی توسکای ییلاقی اختلاف معنی­داری را بین لبه جاده و داخل جنگل نشان داد. یافته­های این تحقیق نشان داد جاده­ها به­طور مؤثری بر بوم­سازگان­های مجاور اثر می­گذارند و لازم است که تا حد ممکن در هنگام احداث جاده­های جنگلی از شدت تخریب و بهم اختلال کاسته شود.