تغییر رویشگاه منجر به بروز تفاوتهایی در نرخ تجزیه و پویایی عناصر غذایی لاشبرگها شده و اثرات زیادی بر عوامل کنترل کننده فرایند تجزیه دارد. در تحقیق حاضر نرخ تجزیه و پویایی عناصر غذایی سوزنهای نوئل در دو عرصه جنگلکاری شده رویشگاه طبیعی و غیرطبیعی (استراسان سوئد و لاجیم ایران) بهمدت ۳۶۳ روز ارزیابی شد. عناصر غذایی مانند نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، منگنز و لیگنین براساس روشهای اندازه گیری استاندارد و همچنین متغیرهای حد نهایی، ضریب ثابت تجزیه و ظرفیت تولید هوموس از طریق روابط مربوط در هردو رویشگاه بررسی شد. غلظت های عناصر غذایی و لیگنین به طور مجزا در هر کشور و با استفاده از روش های اندازه گیری مشابه انجام گرفت. نتایج نشان داد که کیفیت اولیه سوزنها، به غیر از کلسیم و منگنز، در رویشگاه لاجیم (غلظت های عناصر غذایی نیتروژن، فسفر، پتاسیم و منیزیم به ترتیب ۶۳/۱۲، ۲۳/۱، ۸۵/۹ و ۵۱/۱ میلی گرم در گرم ) بهتر از استراسان (غلظت های کلسیم و منگنز به ترتیب ۴/۱۳ و ۳۸/۱ میلی گرم در گرم) بود. الگوی پویایی عناصر غذایی سوزنها در دو رویشگاه در طی مدت زمان مطالعه مشابه هم بوده ولی در روز ۳۶۳ از نظر غلظت های منگنز و فسفر اختلافات معنی داری در سطح اطمینان ۹۵ درصد بین دو رویشگاه مورد بررسی مشاهده شد. میزان وزن باقیمانده در دو رویشگاه در پایان دوره انکوباسیون اختلاف معنیداری نشان نداد (رویشگاه لاجیم و استراسان بهترتیب ۶۹/۷۷ و ۹۲/۷۸ درصد). ضریب ثابت تجزیه و ظرفیت تولید هوموس در رویشگاه لاجیم (به ترتیب ۲۴/۰ درصد در روز و ۶۶ بخش) بیشتر از رویشگاه استراسان (بهترتیب ۱/۰ درصد در روز و ۵۵ بخش) بود. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که در رویشگاه لاجیم غلظت های فسفر و منگنز و در رویشگاه استراسان نیز غلظتهای لیگنین، منیزیم و کلسیم پیش بینی کننده نرخ تجزیه سوزنها هستند. در کل نتایج این پژوهش نشان داد که گونه نوئل در رویشگاه لاجیم از نظر تجزیه و پویایی عناصر غذایی سوزنها در مقایسه با رویشگاه طبیعی خود موفق عمل کرده و از این نظر می تواند در پروژه های جنگل کاری عرصه های کوهستانی هیرکانی مورد استفاده قرار گیرد.
