دوره 3، شماره 6 - ( پاییز و زمستان 1394 )
جلد 3 شماره 6 صفحات 45-36 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
cheraghi M, erfanimoghadam J, ashraf mehrabi A. (2015). Vital Reactions of Wild Pistachio Seeds (Pistacia atlantica) to Seed Priming, Scarification and Chemical Treatments. Ecol Iran For. 3(6), 36-45.
URL: http://ifej.sanru.ac.ir/article-1-195-fa.html
URL: http://ifej.sanru.ac.ir/article-1-195-fa.html
چراغی میلاد، عرفانی مقدم جواد، اشرف مهرابی علی. واکنش های حیاتی بذر بنه (Pistacia atlantica) به پیش‌تیمار بذر، خراشدهی و
تیمارهای شیمیایی
بوم شناسی جنگل های ایران (علمی- پژوهشی) 1394; 3 (6) :45-36
1- دانشگاه ایلام
چکیده: (4782 مشاهده)
تکثیر بنه از طریق کشت بذر انجام میشود، ولی وجود رکود مکانیکی و فیزیولوژیکی از عوامل بازدارنده جوانهزنی بذر در این گیاه هستند که به دنبال آن باعث کاهش درصد و سرعت جوانهزنی بذر میشود. در این پژوهش بذرهای بنه در مرحله رسیدگی کامل در اواخر تابستان سال 1393 از مناطق کوهستانی شهرستان دهلران جمعآوری و پس از پوستگیری با قرار دادن در محلول هیپوکلریت سدیم (یک درصد کلر فعال) به مدت 15 تا 20 دقیقه ضدعفونی و بعد از آن سه مرتبه با آب شستشو شدند. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار با چهار فاکتور شامل: خراشدهی در دو سطح (بدون خراشدهی و تیمار با اسید سولفوریک 98 درصد)، سرمادهی در سه سطح (بدون تیمار سرمایی، سرمادهی مرطوب در چهار درجه سانتیگراد و سرمادهی خشک در 20- درجه سانتیگراد)، نیترات پتاسیم در سه سطح (صفر، یک و دو درصد) و اسید جیبرلیک در دو سطح (صفر و 200 میلیگرم درلیتر) انجام شد. ارزیابی اولیه شاخصهای حیاتی بذر مانند جوانهزنی و رشد اولیۀ گیاهچهها نشان داد که کاربرد همزمان سه تیمار خراشدهی بذور با اسید سولفوریک 98 درصد، سرمادهی مرطوب و اسید جیبرلیک 200 پیپیام، بیشترین تأثیر را در شکستن رکود بذر و به دنبال آن افزایش درصد و سرعت جوانهزنی بذور بنه و همچنین رشد اولیۀ گیاهچهها دارند. همچنین نتایج حاصله، اثرات مثبت اسید جیبرلیک را در افزایش طول ساقه چه نشان داد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
