دوره 7، شماره 13 - ( بهار و تابستان 1398 )
جلد 7 شماره 13 صفحات 19-11 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jafari Afrapoly M, Sefidi K, Varamesh S, Waez-Mousavi S M. (2019). Structural Characteristic of English Yew (Taxus baccata L.) Stands in the Afratakhteh Forests Reserveeserve. Ecol Iran For. 7(13), 11-19. doi:10.29252/ifej.7.13.11
URL: http://ifej.sanru.ac.ir/article-1-216-fa.html
URL: http://ifej.sanru.ac.ir/article-1-216-fa.html
جعفری افراپلی محدثه، سفیدی کیومرث، ورامش سعید، واعظ موسوی سیدمحمد. ویژگی‌های ساختاری توده‌های سرخدار در ذخیره‌گاه جنگلی افراتخته بوم شناسی جنگل های ایران (علمی- پژوهشی) 1398; 7 (13) :19-11 10.29252/ifej.7.13.11
1- دانشکده علوم کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
2- دانشگاه علوم کشاوزی و منابع طبیعی گرگان
2- دانشگاه علوم کشاوزی و منابع طبیعی گرگان
چکیده: (4358 مشاهده)
گونه سرخدار گونه بومی و باستانی جنگل‌های شمال است که در سالهای اخیر با توجه به در معرض خطر بودن مورد توجه قرارگرفته است. هدف این پژوهش ارائه ویژگی‌های کمی ساختار توده‌های جنگلی در رویشگاه طبیعی توده‌های سرخدار در جنگل‌های افراتخته است. به‌این منظور شبکه آماربرداری به ابعاد 30×30 متر پیاده شده و در محل تقاطع اضلاع شبکه تعداد 12 محل نمونه‌برداری انتخاب (در مجموع 36 نقطه) و نزدیک‌ترین درختان سرخدار به مرکز تقاطع به‌عنوان درخت شاهد همراه با سه درخت جانبی که در نزدیک‌ترین فاصله از درخت شاهد قرار داشتند با استفاده از روش فاصله‌ای و بدون پلات اندازه‌گیری شدند. برای بررسی ساختار از شاخص‌های آمیختگی، تمایز قطری و ارتفاعی، فاصله درختان و کلارک و ایوانز استفاده شد. نتایج نشان داد که متوسط مقادیر عددی شاخص زاویه یکنواخت برای سه قطعه مورد بررسی 64/0 و کلارک ایوانز حدود یک است که تعیین‌کننده چیدمان تصادفی در این جنگل‌ها است. شاخص آمیختگی 61/0 به دست آمد که نشاندهنده آمیختگی سرخدار با سایر گونه‌ها است. شاخص فاصله درختان نیز حد متوسطی (دو تا چهار متر) و شاخص تمایز قطری و ارتفاعی نیز اختلاف کمی در قطر و ارتفاع این‌گونه نشان داد. گونه سرخدار در رویشگاه طبیعی خود تمایل به آمیختگی نسبتاً زیاد با سایر گونه‌ها دارد، از نظر اندازه (قطر درختان) ساختار توده‌های سرخدار همگن و از حیث ساختار ارتفاعی نسبتاً یکدست است. کاهش پایه‌های جوان سرخدار در نتیجه مرگ‌ومیر درختان در طبقه قطری کمتر از 15 سانتی‌متری و رقابت شدید گونه سرخدار با سایر گونه‌های درختی لزوم توجه بیشتر و تلاش در جهت حفظ رویشگاه این‌گونه باارزش دارد.
فهرست منابع
1. Ahmadiyan, Z., Sh. Gholami, E. Sayad and M. Taseh. 2017. Spatial evaluation of forest structural features in zagros forests (Gahvareh Forests, Kermanshah). Ecology of Iranian Forests, 3(6): 55-62 (In Persian).
2. Akhavan, R., Kh. Sagheb-Talebi, M. Hassani and P. Parhizkar. 2010. Spatial patterns in untouched beech (Fagus orientalis Lipsky) stand over forest development stages in Kelardasht region of Iran. Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 18(2): 322-336 (In Persian).
3. Alijani, V., J. Feghhi and M.R. Marvi-Mohadjer. 2012. Investigation on the beach and oak spatial structure in a mixed forest (Case study: Gorazbon district, Kheirud forest). Journal of Wood & Forest Science and Technology, 3(19): 175-188.
4. Clyatt, K.A., J.S. Crotteau, M.S. Schaedel, H.L. Wiggins, H. Kelley, D.J. Churchill and A.J. Larson. 2016. Historical spatial patterns and contemporary tree mortality in dry mixed-conifer forests. Forest Ecology and Management, 361(1): 23-37. [DOI:10.1016/j.foreco.2015.10.049]
5. Dobrowolska, D., G. Olszowska and M. Niemczyk. 2012. Stand structure and populations of yew (Taxus baccata L.) in the Cisy Rokickie and Bogdanieckie Cisy reserves. Leśne Prace Badawcze (Forest Research Papers), 73(4): 313-322. [DOI:10.2478/v10111-012-0030-4]
6. Esmaeilzadeh, O., S.M. Hosseini and J. Oladi. 2004. A phytosociological study of English yew (Taxus baccata L.) in Afratakhteh reserve. Pajouhesh & Sazandegi, 8(68): 66-76 (In Persian).
7. Etemad, V., M. Moridi and K. Sefidi. 2014. Quantitative analysis of the horizontal structure of the mixed beech masses in the evolutionary phase of the reduction of bases. Jurnal of natural source of Iran, Forest and wood products, 4(69): 647-656 (In Persian).
8. Ghanbari Sharafeh, A., M.R. Marvi-Mohajer and M. Zobeiri. 2010. Natural regeneration of Yew in Arasbaran forests. Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 18(3): 380-389.
9. Golabian1, B., M.R. Marvi-Mohajer and M. Zobeiri. 2016. A study of some structural attributes of Yew (Taxus baccata L.) in Gazoo forest, Mazandaran Province. Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 23(4): 594-605.
10. Graz, P.F. 2004. The behavior of the species mingling index Msp in relation to species dominance and dispersion. European Journal of Forest Research, 123: 87-92. [DOI:10.1007/s10342-004-0016-8]
11. Haidari, R.H., M. Gholami and S.M. Masomei. 2017. Study of Distance Sampling Methods Accuracy to Estimation of Mediterranean Stinkbush Species (Anagyris Foetida L.) Density (Case Study: Forests of Kasakaran, Gilanegharb). Ecology of Iranian Forests, 4(7): 26-34 (In Persian).
12. Jafari Afrapoly, M., K. Sefidi, S.M. Waez-Mousavi and S. Varamesh. 2017. Qualitative and quantitative evaluation of dead trees in English yew (Taxus baccata) in Afratakhteh Forests, Golestan Province, and northeastern Hyrcanian forests. Journal of Forest Research and Development, 3(4): 305-316 (In Persian).
13. Kint, V., N. Lust, R. Ferris and A.F.M. Olsthoorn. 2000. Quantification of forest stand structure applied to Scote Pine (Pinus sylvestris L.) forests. Agraria: Sistemas Recursos Forestales, 1: 147-163.
14. Müler-Dombis, D. and H. Ellenberg. 1974. Aims and methods of vegetation ecology. John Wiley and Sons, New York, 547 pp.
15. Pilehvar, B., G. Mirazadi, V. Alijani and J. Jafari Sarabi. 2014. Application of indices based on the nearest neighbor in the study of species of hawthorn and Acer cineracens in Zagros forests. Journal of Zagros Forests, Natural Resources Engineering, 2(1): 1-14 (In Persian).
16. Pommerening, A. 2002. Approaches to quantifying forest structures. Forestry, 75(3): 305-324. [DOI:10.1093/forestry/75.3.305]
17. Pommerening, A. 2006. Evaluating structural indices by reversing forest structural analysis. Forest Ecology and Management, 224: 266-277. [DOI:10.1016/j.foreco.2005.12.039]
18. Price, R.A. 1990. The genera of Taxaceae in the southeastern United States. Journal of the Arnold Arboretum, 71: 69-91. [DOI:10.5962/bhl.part.24926]
19. Ruprecht, H., A. Dhar, B. Aigner, G. Oitzinger, K. Raphael and H. Vacik. 2010. Structural diversity of English yew (Taxus baccata L.) populations. European Journal of Forest Research, 129: 189-198. [DOI:10.1007/s10342-009-0312-4]
20. Sefidi, K., C.A. Copenheaver, M. Kakavand and F. Keivan Behjou. 2014. Structural diversity within mature forests in northern Iran: A case study from a relic population of Persian ironwood (Parrotia Persica C.A. Meyer). Forest Science, 60(8): 1-8.
21. Sefidi, K. and V. Etemad. 2014. The amount and quality of dead trees in a mixed beech forest with different management histories in northern Iran. Biodiversitas Journal of Biological Diversity, 62(2): 162-168. [DOI:10.13057/biodiv/d150207]
22. Thomas, P.A. and A. Polwart. 2003. Taxus baccata L. Biological Flora of the British Isles 229. Journal of Ecology, 91: 489-524. [DOI:10.1046/j.1365-2745.2003.00783.x]
23. Zare, H. 2001. Introduced and Native Conifers in Iran. Agricultural Research. Educational and Extention Organization, 448 pp.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
