دوره 4، شماره 8 - ( پاییز و زمستان 1395 )
جلد 4 شماره 8 صفحات 27-19 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (4827 مشاهده)
تغییرات عناصر غذایی و رطوبت خاک و همچنین پایداری خاکدانهها چه در کوتاهمدت چه در بلندمدت پس از آتشسوزی به دلیل نقش مهمی که در رشد و تغذیه گیاه و جلوگیری از فرسایش خاک دارند از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پژوهش برای اولین بار در ایران اثرات آتشسوزی در کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت روی این ویژگیها بررسی شد. در این راستا بخشی از جنگلهای زاگرس که دارای سه جایگاه با زمانهای مختلف آتشسوزی یک، سه و ده سال پس از آتشسوزی بود، انتخاب شد. برخی ویژگیهای خاک شامل آبگریزی خاک و پایداری خاکدانهها و غلظت عناصر غذایی پتاسیم، سدیم، کلسیم، فسفر، نیتروژن کل و ماده آلی اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که یک و سه سال پس از آتشسوزی آبگریزی خاک به طور معناداری افزایش یافت. پایداری خاکدانهها یک سال پس از آتشسوزی افزایش یافت و این افزایش در تیمار سه سال پس از آتشسوزی نیز مشاهده شد. ماده آلی، نیتروژن، پتاسیم و سدیم در تمامی دوره مطالعه کاهش معنادار در مقایسه با شاهد نشان دادند. تغییری در بافت خاک مشاهده نشد ولی pH و EC خاک در سال اول پس از آتش سوزی افزایش معنیداری نشان دادند. فسفر خاک یک و سه سال پس از آتشسوزی افزایش یافت اما ده سال پس از آتشسوزی کاهش یافت و به سطح قبل از
آتشسوزی بازگشت. کلسیم خاک یک، سه و ده سال پس از آتشسوزی نسبت به شاهد تغییر معناداری نداشت. یافتههای این پژوهش حاکی از آن است با توجه به افزایش ویژگی آبگریزی خاک و در نتیجه افزایش آبشویی، عناصر خاک وابسته به زمان پس از آتشسوزی کاهش یافته و حاصلخیزی خاک را در بلندمدت تحت تأثیر قرار میدهد.
آتشسوزی بازگشت. کلسیم خاک یک، سه و ده سال پس از آتشسوزی نسبت به شاهد تغییر معناداری نداشت. یافتههای این پژوهش حاکی از آن است با توجه به افزایش ویژگی آبگریزی خاک و در نتیجه افزایش آبشویی، عناصر خاک وابسته به زمان پس از آتشسوزی کاهش یافته و حاصلخیزی خاک را در بلندمدت تحت تأثیر قرار میدهد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |