جنگل­های زاگرس حفاظتی دارند چون تخریب و فرسایش خاک یک مشکل جدی در این منطقه است. افزون بر این از بین رفتن گونه­های درختی این جنگل­ها سبب شده که سازمان­های مسوول با گونه­های سوزنی­برگ این جنگل­ها را احیا نمایند. این تحقیق با هدف بررسی این که تغییر کیفیت خاک ناشی از کاشت گونه­های غیربومی سوزنی­برگان در منطقه جنگل­کاری مریوان در مقایسه با جنگل طبیعی، می­تواند معظلی دیگر برای خاک این منطقه محسوب شود، انجام شد. به‌منظور بررسی وضعیت خاک، تعداد 10 نمونه از عمق 0-20 سانتی­متری در هر یک از توده­های جنگل­کاریPinus nigra Arnold ، Pinus eldarica Medw.، Cupressus arizonica Greene و توده طبیعی  Q. brantii Lindl. و در مجموع 40 نمونه برداشت شد. نتایج  بدست آمده حاکی از کاهش معنی­دار مقدار مواد غذایی و حاصلخیزی خاک زیر گونه­های سوزنی­برگ نسبت به شاهد بود. به‌صورتی­که در زیر
سوزنی­برگان مقدار pH به مقدار 3- 5/0 درصد، کربن آلی به مقدار 20-4 درصد، نیتروژن کل به مقدار 36-26 درصد، فسفر آلی به­اندازه 55-47 درصد و پتاسیم تبادلی به مقدار 22- 10 درصد نسبت به شاهد کاهش یافته بود.